e-Oruç

  Nasıl oruç tutarken yeme içme gibi ihtiyaçlara bir süre ara verip nefsimizi sınıyorsak aynı şeyi başka alışkanlıklar içinde yapabiliriz diye düşünüyorum. Bunlar içinde aklıma ilk gelen şey elektronik bağımlılık. Düşünsenize sosyal medya hesaplarınıza bakmadan, maillerinizi kontrol etmeden, cep telefonunuzu yanınıza almadan ne kadar bekleyebilirsiniz? En basiti cep telefonunun ekranına bakmadan ne kadar dayanabilirsiniz:)

  Dün akşam dışarı çıkmak üzereyken elektrikler kesildi. Caddede araçların ışıklarından başka pek ışık yok ve ne yalan söyleyeyim bu sessizlik ve karanlık kısa bir süre için hoşuma gitti. Lakin, karşıdan gelen insanların yada etrafta oturanların yüzünde ben diyeyim bir ışık siz deyin bir nur vardı. Yüzlerdeki bu nurun kaynağı ise cep telefonları. Karşıdan yürüyen insanlar tıpkı birer zombi gibi kafayı ekrana gömmüş bembeyaz bir surat gövde belli belirsiz bana doğru yaklaşıyorlar. Bazıları elektriklerin kesildiğini fark etmemiş dahi olabilir:)

  Öylesine bir bağımlılık olmuş ki bu, cep telefonunun şarjı bitti diye yana yakıla şarj cihazı arayanı mı beğenirsin yoksa telefonunu evde unuttu diye deliye döneni mi... Elektronik cihazlara bu kadar bağlı olmak bana oldukça komik geliyor. Vatandaş android olmuş haberimiz yok. Öte yandan akıllı telefon kullanmamamdan dolayı benim için üzülenler var:) Fakirlikten alamıyorum diye mi düşünüyorlar acaba. "Yea! al artık şöyle güzel bir telefon." diyorlar. Telefonum çok küçükmüş. Klişelere yakın dursam da boyut değil işlev esprisi yapacak değilim. Söylemesi ayıptır ancak telefonum tam bir tasarım harikası. Telefonla internete girmediğim için arama ve nadiren sms kullanmak gibi tüm ihtiyaçlarıma cevap veriyor. Kamerasını dahi kullanmıyorum. Ben telefonumu kullanmaktan memnunum fakat, başka insanlar memnun değil. Oldukça trajikomik. Bende o insanlar için üzülüyorum çünkü teknolojinin esiri olmuşlar beni de tırnak içinde akıllı telefon almaya zorlayarak zombiye dönüştürmek istiyorlar. Sen memnunsan kullan arkadaşım, zaten telefonun akıllı olduğu için her şeyin doğrusunu sen bilirsin... 

  İnsanlar kullandıkları teknolojik cihazları başkalarına göstermeye bayılıyor. Bu tipik ve normal bir insan davranışı fakat bazıları işi abartıp bilgisayarını tabletini bebeklerine kullandırıp bununla gurur duyuyor. Çok küçük yaştaki çocukların bu cihazları kullanmasında bir çok sakınca var. Gözde ve beyinde ciddi sağlık problemlerine yol açabileceği gibi ilerleyen yaşlarda bu alışkanlığın video oyunu bağımlılığına da dönüşmesi pek muhtemel. 

  Tamam işlerimi halletmek için bir akıllı telefon çok işimi görebilir fakat ben biliyorum ki o bende olsa sürekli karıştıracağım ve kendime daha az zaman ayıracağım. Şimdilik ihtiyaç duymuyorum. Telefonumun küçük olması cebimde daha az yer tutmasını sağlıyor. Güzel bir telefondan kasıt ise ekran boyutu 5-6" olanlar. Bu aletler çok işlevsel fakat telefona benzemiyorlar. Geçenlerde kız kardeşimin devasa telefonu çalınca, telefonun çalıyor yahu diyemedim resmen. Bir anda "heyy! Bak televizyonun çalıyor." deyiverdim:)